Angst om alleen te blijven
Ik plaats dit stukje met toestemming van haar (een deelneemster aan het Jaartraject Ja, ik kies voor liefde) omdat meer vrouwen en mannen hier mogelijk mee worstelen en het inzicht en vertrouwen kan geven.
In een van de sessies kwam het hoge woord eruit. Ik denk dat ik diep van binnen bang ben dat ik voor altijd alleen zal blijven. Bang dat er misschien wel nooit meer iemand in mijn leven komt die mij leuk vindt. Ze zei het zacht en keek van me weg toen ze het zei, alsof ze zich er voor schaamde. Maar dat ze het durfde uit te spreken, luchtte ook zichtbaar op.
Het bleek een diepgewortelde angst die al vroeg in haar leven is ontstaan. In haar kindertijd. Die angst had haar heel wat belemmerende overtuigingen opgeleverd. Niet goed genoeg zijn. Niet de moeite waard. Niet leuk, mooi, interessant, succesvol genoeg. Het was een kinderlijke angst, die zij, onbewust, haar hele leven lang al met zich meedroeg en die op kwam zetten op momenten dat zij zich onveilig voelde.
Het was deze diepgewortelde angst die maakte dat zij enorm verlangde naar een partner en naar een relatie. En het was diezelfde angst die ervoor zorgde dat haar relaties en dates telkens weer op een teleurstelling uitliepen. Haar intense verlangen naar een partner leidde tot krampachtig daten. Het daten triggerde haar angst voor afwijzing. En de uiteindelijke afwijzing bevestigde haar in haar angst. En zo kwam ze in een dynamiek terecht die eerst doorbroken moest worden. Haar angst en alle daarbij gecreëerde belemmerende overtuigingen, over zichzelf en ook over mannen en relaties, moesten eerst aangekeken en verwerkt worden.
Nadat ze over haar teleurstelling heen gekomen was (ze had zich immers aangemeld voor het traject om die partner en relatie te krijgen) is ze met zichzelf aan de slag gegaan. Met de pijn en het verdriet uit haar jeugd, met haar verlatingsangst, haar zelfbeeld en alle beperkende en negatieve gedachten en overtuigingen over zichzelf. Ze realiseerde zich dat ze niet zichzelf- haar volwassen zelf – maar haar gekwetste kind had meegenomen naar haar dates.
Ze heeft hard gewerkt (en werkt nog steeds) aan zichzelf om uiteindelijk ook klaar (genoeg) te zijn voor het aangaan van een volwassen relatie. Door te werken aan vertrouwen in zichzelf èn het vertrouwen in anderen te vergroten. Door zichzelf op volwassen leeftijd alsnog emotioneel op te voeden, weerbaarder en sterker te maken. Ze heeft vaardigheden geleerd om goed voor zichzelf te zorgen, haar leven goed in te richten, in haar kracht te staan en bij zichzelf te blijven, ook als ze voor haar gevoel wordt afgewezen of een meningsverschil met iemand heeft. En ze heeft heel hard gewerkt aan haar dapperheid en moed. Ze is bereid om bang te zijn en het dan toch te doen. Om zelf stappen te zetten, die haar verder helpen. Uit haar comfortzone. Ja te zeggen waar ze voorheen nee zei of afwachtte. Door zelf initiatief te nemen, iemand durven te benaderen.
Het is haar gelukt om haar angst aan te kijken en te verwerken en om te kunnen zetten in liefde. Liefde voor zichzelf. En vanuit deze liefde voor zichzelf trekt ze nu de wijde wereld in… Mooi he. Zo’n transformatie van angst naar liefde gun ik iedereen.
Wil jij weten of het Jaartraject ook geschikt is voor jou? Stuur me gerust een mailtje of meld je aan voor een gratis kennismakingsgesprek via de website coachjezelfnaargeluk.nl
